Zmienna pogoda potrafi zaskoczyć każdego, zwłaszcza gdy temperatura gwałtownie spada, a my wciąż jesteśmy w ruchu, próbując dotrzeć do celu. Utrzymanie odpowiedniego komfortu termicznego bywa wtedy sporym wyzwaniem. Dzieje się tak, ponieważ nikt nie lubi marznąć, ani też przegrzewać się w zbyt grubej i nieoddychającej odzieży, co jest równie niekomfortowe. Właśnie w takich momentach często ratuje nas odpowiednio dobrana kurtka z polaru, która dzięki swojej specyficznej strukturze skutecznie izoluje od zimna, jednocześnie pozwalając skórze oddychać. Warto zatem przyjrzeć się bliżej parametrom tego popularnego materiału, aby świadomie wybrać model, który najlepiej sprawdzi się podczas górskiej wycieczki lub w codziennym użytkowaniu.
Co oznaczają liczby przy opisie grubości materiału?
Wybierając odzież techniczną, często spotykamy się z oznaczeniami liczbowymi takimi jak 100, 200 czy 300, które dla laika mogą wydawać się mało zrozumiałe. Te wartości określają gramaturę dzianiny, czyli mówiąc prościej, jej grubość oraz gęstość, co przekłada się bezpośrednio na właściwości cieplne ubrania. Zrozumienie tej klasyfikacji pozwala precyzyjnie dopasować odzież do planowanej aktywności, ponieważ grubsza kurtka polarowa nie zawsze będzie najlepszym wyborem. Zbyt ciepły model podczas intensywnego podejścia może doprowadzić do szybkiego przegrzania organizmu.
Podział na gramatury jest umowny, ale bardzo pomocny przy podejmowaniu decyzji zakupowych:
- gramatura 100 (mikropolar) – to najcieńsza wersja, która świetnie sprawdza się jako lekka warstwa docieplająca w cieplejsze dni lub jako pierwsza warstwa w bardzo zimnych warunkach;
- gramatura 200 (medium) – najbardziej uniwersalne rozwiązanie, które zapewnia solidną dawkę ciepła i wciąż mieści się pod kurtką membranową, nie krępując przy tym ruchów;
- gramatura 300 (heavy) – to propozycje na bardzo niskie temperatury, często traktowane jako okrycie wierzchnie w suche, mroźne dni, gdy priorytetem jest maksymalna izolacja.
Kiedy warto postawić na system ubioru na cebulkę?
Mechanizm działania dzianiny poliestrowej opiera się na zatrzymywaniu powietrza w strukturze włókien, co tworzy naturalną barierę dla uciekającego ciepła. Jednak sama kurtka z polaru posiada pewną cechę, o której trzeba pamiętać – w swojej klasycznej formie jest przewiewna. Oznacza to, że silny wiatr może łatwo wychłodzić organizm, jeśli nie zabezpieczymy się dodatkową warstwą zewnętrzną, taką jak softshell czy kurtka przeciwdeszczowa.
Dlatego też ten element garderoby najlepiej funkcjonuje jako środkowa warstwa w systemie trójwarstwowym. Pozwala to na elastyczne zarządzanie ciepłotą ciała. Gdy robi się za gorąco, zdejmujemy warstwę wierzchnią, a polar nadal odprowadza wilgoć z bielizny termoaktywnej na zewnątrz. Warto pamiętać, że nawet wilgotny materiał polarowy zachowuje swoje właściwości grzewcze, co jest jego ogromną przewagą nad naturalną bawełną czy puchem.
Na jakie detale konstrukcyjne trzeba zwrócić uwagę?
Poza samym materiałem, o funkcjonalności decyduje również krój oraz dodatkowe elementy wyposażenia, które mogą znacznie podnieść komfort użytkowania. Producenci prześcigają się w rozwiązaniach mających na celu lepsze dopasowanie odzieży do sylwetki oraz specyfiki danej dyscypliny sportowej. Inaczej będzie skrojona techniczna kurtka polar przeznaczona do wspinaczki, a inaczej luźny model do noszenia po mieście czy na biwaku.
Istotne elementy, które wpływają na użyteczność w terenie, to:
- Wysoki kołnierz lub stójka. Chroni szyję przed przewianiem, co jest newralgicznym punktem podczas wietrznej pogody.
- Wzmocnienia na ramionach i łokciach. Zapobiegają przecieraniu się materiału w miejscach kontaktu z plecakiem lub skałą.
- Przedłużany tył. Zabezpiecza dolną część pleców przed chłodem podczas schylania się czy jazdy na rowerze.
- Elastyczne panele boczne. Często stosowane w modelach hybrydowych, aby zwiększyć oddychalność i swobodę ruchów.
Różnice między modelami technicznymi a miejskimi
Wybór odpowiedniego modelu zależy w dużej mierze od tego, gdzie zamierzamy go używać. Poniższa tabela przedstawia główne różnice między typami kurtek polarowych, co może ułatwić podjęcie decyzji.
| Cecha | Model Techniczny (Outdoor) | Model Miejski (Casual) |
|---|---|---|
| Krój | Dopasowany (slim), przylegający do ciała | Luźniejszy, zapewniający swobodę |
| Materiał | Często grid fleece (struktura wafla), stretch | Klasyczny polar, często o wyższej gramaturze |
| Kaptur | Obcisły, mieszczący się pod kaskiem | Obszerny, często regulowany sznurkami |
| Waga | Zminimalizowana, priorytet to pakowność | Waga ma drugorzędne znaczenie |
W jaki sposób dbać o dzianinę, aby służyła latami?
Wiele osób nieświadomie niszczy swoje kurtki polarowe poprzez niewłaściwe pranie, co prowadzi do utraty ich puszystości i zdolności izolacyjnych. Syntetyczne włókna poliestrowe są wytrzymałe mechanicznie, ale wrażliwe na wysoką temperaturę oraz niektóre detergenty. Mechacenie się materiału (pilling) to naturalny proces, jednak można go znacznie spowolnić, stosując się do kilku prostych zasad pielęgnacji.
Podstawową zasadą jest unikanie agresywnej chemii. Bezwzględnie należy zrezygnować z używania płynów do zmiękczania tkanin, ponieważ oblepiają one włókna, drastycznie pogarszając oddychalność i zdolność do odprowadzania wilgoci. Zamiast tego, lepiej stosować delikatne płyny do prania odzieży sportowej i ustawiać programy o niskiej temperaturze (zazwyczaj 30-40 stopni Celsjusza) z łagodnym wirowaniem. Suszenie powinno odbywać się w stanie rozwieszonym, z dala od bezpośrednich źródeł ciepła, takich jak kaloryfery, które mogą stopić delikatną strukturę runa.
Czy syntetyczny materiał może być przyjazny dla środowiska?
Chociaż poliester jest pochodną ropy naftowej, branża outdoorowa od lat dąży do zminimalizowania negatywnego wpływu na planetę poprzez recykling. Obecnie wysokiej jakości kurtka z polaru bardzo często powstaje z przetworzonych butelek PET. Proces ten pozwala nie tylko ograniczyć ilość plastikowych odpadów na wysypiskach, ale również zużywa mniej energii i wody w porównaniu do produkcji dzianiny z surowców pierwotnych. Wybierając odzież od renomowanych producentów, warto szukać oznaczeń certyfikatów ekologicznych, które potwierdzają zrównoważony proces produkcji. To mały krok dla konsumenta, ale znaczący dla środowiska, w którym tak chętnie spędzamy czas.